ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ
ΙΗ' Σύνοδος
Απόσπασμα από τα πρακτικά της επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων με την ομιλία της Σταυρούλας Σιτζίμη
...
...
ΕΛΕΝΗ ΜΑΚΡΗ - ΘΕΟΔΩΡΟΥ (Προεδρεύουσα της Επιτροπής):
Το λόγο έχει η έφηβος βουλευτής Σταυρούλα Σιτζίμη, Επικρατείας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΣΙΤΖΙΜΗ (Επικρατείας):
Αγαπητοί έφηβοι βουλευτές, κυρίες και κύριοι
θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να εκφράσω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό.
Αρχικά, η σχολική βία εκφρασμένη με διάφορες μορφές, έχει παρατηρηθεί από πολύ παλιά και δεν είναι νέο φαινόμενο.
Κάθε μορφή βίας έχει κατά καιρούς παρουσιαστεί και δυστυχώς, συνεχίζει να υφίσταται στο χώρο
του σχολείου, προβληματίζοντας και συνταράσσοντας το πανελλήνιο για το ρόλο του σύγχρονου σχολείου και
για το κατά πόσο ασφαλή είναι τα παιδιά. Ερωτηματολόγια που συμπληρώνουν οι ίδιοι οι μαθητές,
καταδεικνύουν πως σχεδόν ένα στα έξι παιδιά, έχει πέσει θύμα βίας είτε σωματικής είτε ψυχολογικής είτε
σεξουαλικής, καθώς και θύμα ηλεκτρονικού εκφοβισμού του λεγόμενου cyber bullying που εκδηλώνεται μέσα
από το διαδίκτυο από συμμαθητές μεγαλύτερων τάξεων, που συνήθως διαθέτουν τέτοιο σωματότυπο που
φαίνεται να φανερώνει επιθυμία επιβολής. Κατά ένα μεγάλο ποσοστό, τα παιδιά θύματα ντρέπονται να
φανερώσουν το γεγονός ακόμη και στα πιο κοντινά τους άτομα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η
ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη. Είναι αποδεδειγμένο πλέον, ότι η κοινωνία και οι δομές της είναι αυτές
που γεννούν τη βία.
Για να μην καταντήσει το σχολείο εκτροφείο βίας, αλλά πολέμιος του εν λόγω φαινομένου, θα πρέπει να
αντιμετωπιστεί άμεσα με δραστικά και πρωτοπόρα μέτρα. Το συχνό ερώτημα είναι, τι κάνουμε σε αυτή την
περίπτωση; Καταρχάς, οι γονείς που το παιδί τους έχει πέσει θύμα βίας, μπορούν να το διαγνώσουν μόνο μέσα
από την καθημερινή επικοινωνία μαζί του και να το πλησιάσουν συναισθηματικά προσφέροντάς του ασφάλεια,
έτσι ώστε, να του εκμαιεύσουν τυχόν πληροφορίες. Έπειτα, πρέπει να δώσουμε απάντηση στο ποιος είναι ο
ρόλος των εκπαιδευτικών.
Μέλημα, λοιπόν, του κράτους, οφείλει να είναι η παιδαγωγική κατάρτιση των
καθηγητών, ώστε να διαχειρίζονται τη διαφορετικότητα του κάθε παιδιού και κάθε αντίστοιχης συμπεριφοράς.
Να μάθουν να αντιμετωπίζουν κάθε φαινόμενο βίας με ανωτερότητα και αδιαφορία, έτσι ώστε ο θύτης να χάσει
σιγά – σιγά το ενδιαφέρον του. Παράλληλα, πιστεύω, πως για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου, κύρια
μέριμνα πρέπει να είναι η δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων οι οποίες θα λειτουργούν ως μέσο εκτόνωσης
και διοχέτευσης ενέργειας των παιδιών από το άγχος και την πίεση. Συνεπώς προκειμένου να υπάρξει
ουσιαστική πρόληψη του εκφοβισμού και της βίας, είναι απαραίτητο να υλοποιηθούν δράσεις και αυτό, διότι ο
εκφοβισμός συνιστά παραβίαση των δικαιωμάτων του ατόμου, αποτελεί ένα πρόβλημα με πολλαπλές
κοινωνικές διαστάσεις και τέλος, μια κοινωνία , η οποία αγνοεί ή παραβλέπει τον εκφοβισμό, είναι μια κοινωνία,
η οποία έχει χάσει το σεβασμό των μελών της, οπότε όλοι οφείλουμε να έχουμε κατά νου, ότι η βία δεν είναι
μαγκιά. Σας ευχαριστώ.
...
...
