Στις 7 του Μάρτη 2014 η ομάδα του Λογοτεχνικού Εργαστηρίου βρέθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βραυρώνας
με στόχο την υλοποίηση μιας άσκησης δημιουργικής γραφής
Η επίσκεψή στο ξεκίνησε με μία πολύ κατατοπιστική ξενάγηση από την διευθύντρια του Μουσείου
Συνεχίσαμε με την άσκηση δημιουργικής γραφής που είχε τα εξής μέρη:
'Ασκηση 1η (προθέρμανση)
Επίλεξε ένα από τα εκθέματα (προθάλαμος, αιθ.1,2,5) ή κάτι που έχει να κάνει με το χώρο
(τοπίο, κτίριο, αρχαιολογικός χώρος) και γράψε με τη μορφή της αυτόματης γραφής
(δηλ. από τη στιγμή που αρχίζω να γράφω δε σταματώ, δε σηκώνω το μολύβι μου από την κόλλα
παρά μόνο αφού έχω ολοκληρώσει αυτό που θέλω να γράψω-
Γράφω σκέψεις, συναισθήματα κ.ά. που προκύπτουν από το αντικείμενο της γραφής μου) (100-150 λέξεις)
'Ασκηση 2η
Κάνε ότι ακριβώς έκανες και στην προηγούμενη άσκηση επιλέγοντας από τα εκθέματα των αιθουσών 3,4
(Υπενθύμιση: γράφουμε με την αυτόματη γραφή) (περίπου 200-250 λέξεις.)
'Ασκηση 3η
Γράψε τώρα σε μορφή δοκιμιακού λόγου τους λόγους για τους οποίους επέλεξες
το συγκεκριμένο αντικείμενο-έκθεμα και τις σκέψεις σου γύρω απ’ αυτό (σε 100-150 λέξεις)
'Ασκηση 4η
Κάνε τώρα μια σύνθεση λέξεων-φράσεων από τα κείμενα που δημιούργησες στις Ασκήσεις 2 και 3.
(Οδηγία: Διάσωσε τις λέξεις και τις φράσεις εκείνες που νομίζεις ότι πρέπει να διασωθούν)
δημιουργώντας ένα ποιητικό κείμενο μοντέρνας ποίησης.
(Προσοχή: στα στοιχεία που θα διασώσεις από τα προηγούμενα κείμενα
δεν πρέπει ούτε να προσθέσουμε αλλά ούτε και να αφαιρέσουμε το οτιδήποτε.)
Η άσκηση ολοκληρώθηκε με τη συμπλήρωση Ερωτηματολογίου Αξιολόγησης.
Σκέψεις για την εμπειρία που αποκόμισες απ’ αυτή την επίσκεψη
«ενδιαφέρουσα εμπειρία…»
«η επίσκεψη ήταν πολύ διαφορετική από τις άλλες»
«μας δόθηκε η ευκαιρία να εμπνευστούμε και να παράγουμε λογοτεχνικό έργο»
«μπήκα σε σκέψεις για τη γραφή των κειμένων»
«μπορέσαμε να έρθουμε σε ουσιαστική επαφή με τα εκθέματα…»
«εξαιρετική εμπειρία. Μέσα στη δημιουργικότητα!»
«Νομίζω θα μου μείνει αξέχαστη…»
«ένα πρόγραμμα πέρα από τα συνηθισμένα»
Ας δούμε τώρα ενδεικτικά και δυο δείγματα της λογοτεχνικής παραγωγής μας από την άσκηση.
Όπου κι αν κοιτάξω
εικόνες γνώριμες.
Λίγο χρώμα εδώ, λίγο σχήμα εκεί.
Ξάφνου οι ασπίδες πέφτουν.
Θαυμασμός.
Μικρό, διαφορετικό, χωρίς λάμψη.
Πόσες φορές πέρασα μπρος
και πλάι και σιμά σου;
Ένας μικρός Θεός,
πολύ καλά κρυμμένος.
Σε μια γκρίζα εποχή
κι ο ίδιος γκρίζος.
Σκυθρωπός, ξεφτισμένος.
Απαρατήρητος,
διαπερνούσες νέους και νέες.
Ή μήπως όχι.
Κι οι θεοί κάνουν λάθη. (;)
Θεός,
πρόσωπο ή συναίσθημα;
Ελπίδα για συντροφικότητα
σε κάθε ανθρώπινη πτυχή.
Περνούν άραγε μπρος σου
και πλάι και σιμά σου,
χωρίς να σε γνωρίσουν;
Μα εγώ σε γνώρισα.
Ήσουν η καθημερινή υπενθύμιση
για αγάπη.
Φως, οδηγός,
χάλκινο αγαλματίδιο Έρωτα (171).
Τα ζάρια διάλεξα, τα ζάρια
τα πολύπλευρα, τα πολυδιάστατα
προς την θεά 'Αρτεμη
πράγματα θυσιάζουν
το παιχνίδι μοιράζουν.
Η ζωή μας ζάρι
με πολλές πλευρές
και με το ζάρι
προσευχή στο θείο κάνουν
πληγές για να γιάνουν.
Την προσοχή μου τράβηξε
το πήλινο το ζάρι
που διασκέδαση εκπροσωπεί
στην πολύπλευρη ζωή…
