Την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018 ομάδα μαθητών της Β Λυκείου επισκέφθηκε
το «Λουτρό των Αέρηδων» και παρακολούθησε το βιωματικό πρόγραμμα με τίτλο
«Στο Λουτρό: Ένα ταξίδι στο σώμα και την ψυχή».
Γνώρισαν την ιστορία του Λουτρού των Αέρηδων και των πολιτισμικών στοιχείων
που φέρει το μνημείο, καθώς και η παρουσίαση των πρακτικών του καθαρισμού
και του καλλωπισμού του σώματος διαχρονικά.
Οι μαθητές και μαθήτριες πήραν ρόλους και βίωσαν την ατμόσφαιρα των λουτρών.
Στα αποδυτήρια με τα πράσινα καφασωτά, στους θολωτούς, μισόφωτους χώρους με τις κρήνες
και τους μαρμάρινους πάγκους, στους διαδρόμους και τις στενές σκάλες,
ο σημερινός επισκέπτης παρασύρεται σε ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο,
στη μνήμη και τη φαντασία, στις αισθήσεις και τις παραισθήσεις, στο σώμα και την ψυχή.
Σήμερα το Λουτρό εκτείνεται μεταξύ των οδών Κυρρήστου και Λυσίου.
Το "Λουτρό των Αέρηδων" είναι το μόνο από τα δημόσια λουτρά της Αθήνας που σώζεται μέχρι σήμερα.
Χρονολογείται στην πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας (1430-1669) και βρίσκεται κοντά στη Ρωμαϊκή Αγορά
και το Ρολόι του Κυρρήστου. Λειτουργούσε μέχρι το 1965. Σήμερα ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Το 1984, το Λουτρό παραχωρείται στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης,
ενώ το 1990 ολοκληρώνεται η μελέτη αποκατάστασης του μνημείου και προσαρμογής του σε μουσείο
με την ευθύνη της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Νεώτερων και Σύγχρονων Μνημείων του ΥΠ.ΠΟ.Α .
Το 1998 ολοκληρώνεται η αποκατάσταση και το Λουτρό παραδίδεται στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης,
που έχει την ευθύνη για τη νέα του χρήση ως μνημείου, με θέμα την καθαριότητα, τη φροντίδα
και τον καλλωπισμό του σώματος σε διαχρονική θεώρηση.
Η κάτοψή του είναι δαιδαλώδης, αποτέλεσμα των μετατροπών και προσθηκών
που είναι αναγνώσιμες κατά την κατασκευαστική ανάλυση του κτηρίου.
Στην πρώτη οικοδομική φάση των χρόνων της Τουρκοκρατίας, το Λουτρό της οδού Κυρρήστου
είναι μονό και αποτελείται από αποδυτήρια, χλιαρό και θερμό χώρο.
Λειτουργεί με βάρδιες χωριστά για άνδρες και γυναίκες.
Κατά τη δεύτερη οικοδομική φάση, που τοποθετείται χρονικά γύρω στα 1870,
το Λουτρό αλλάζει χαρακτήρα. Με την προσθήκη νέων αλλά και τη μετατροπή παλαιών χώρων,
μετατρέπεται σε δίδυμο, προσφέροντας για τις διακριτές πτέρυγες ανδρών και γυναικών
από ένα χώρο αποδυτηρίων με πατάρι, ένα χλιαρό και ένα θερμό χώρο.
Ένα βοηθητικό κτίσμα περιλάμβανε ατομικά λουτρά, τα λεγόμενα "ευρωπαϊκά".
Το κτιριακό σύνολο συμπληρώνει η υπόγεια εστία, απ' όπου ο ζεστός αέρας της καύσιμης ύλης
διοχετευόταν στα υπόκαυστα, η κτιστή δεξαμενή του νερού και οι βοηθητικοί χώροι του Λουτρού.
Στην ταράτσα υπάρχει κτίσμα από το οποίο εξασφαλίζεται πρόσβαση προς τον υπαίθριο χώρο
πάνω από τις θόλους και προς την εστία. Οι κύριοι λουτρικοί χώροι στεγάζονται με
ημικυλινδρικές καμάρες ή θόλους που φέρουν τις "φεγγίδες", μικρές οπές με γυαλί για το φωτισμό.
Τους μαθητές συνόδευσαν οι κα. Ψαρουδάκη, κα. Σαμαρά και κ. Αναστόπουλος .
Δείτε περισσότερες πληροφορίες και μια εικονική περιήγηση
από την ιστοσελίδα του Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού (Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης ).
